Mannen met prostaatkanker bij wie de klier wordt verwijderd, kunnen bij robotchirurgie net zo goed nawerkingen zoals erectiestoornissen en urine-incontinentie krijgen als bij andere operaties, suggereert een Britse studie.

Onderzoekers onderzochten gegevens over mannen met gelokaliseerde prostaatkanker die een operatie hadden ondergaan die bekend staat als een radicale prostatectomie. Deze omvatten 1.310 mannen die minimaal invasieve robotondersteunde procedures hadden ondergaan, 427 die andere minimaal invasieve operaties hadden ondergaan en 422 die een operatie hadden ondergaan met een incisie door de buikwand.

Toen onderzoekers 18 maanden na hun operatie mannen ondervroegen, waren er geen betekenisvolle verschillen tussen de groepen in hoe vaak patiënten problemen met seksueel functioneren, urine-incontinentie of stoelgang meldden.

Het type operatie leek ook geen invloed te hebben op de kwaliteit van leven, rapporteren onderzoekers in het British Journal of Cancer.

De resultaten suggereren dat mannen niet alleen operatieve beslissingen moeten nemen op basis van de vraag of de procedures met robots zullen worden uitgevoerd, zei hoofdonderzoeksauteur Dr. Julie Nossiter van de London School of Hygiene and Tropical Medicine.

"De expertise en vaardigheid van een individuele chirurg, en de vergelijkende prestaties van een chirurgisch centrum, zouden behandelbeslissingen moeten sturen", zei Nossiter per e-mail.

Veel mannen met prostaatkanker in een vroeg stadium hebben mogelijk niet meteen of ooit behandeling nodig, omdat deze tumoren vaak niet snel genoeg groeien om symptomen te veroorzaken of fataal te zijn. De behandeling kan nawerkingen hebben, zoals impotentie en incontinentie.

Bij afwezigheid van symptomen of tests die suggereren dat tumoren snel groeien, kunnen artsen mannen adviseren om de onmiddellijke behandeling uit te stellen en in plaats daarvan regelmatig te laten screenen om opnieuw te beoordelen of de kanker gevaarlijk genoeg is om ingrijpen te rechtvaardigen.

Wanneer mannen voor behandeling kiezen, kunnen ze bestraling of een operatie ondergaan. Volgens een ander recent onderzoek (bit.ly/2og6767) kiest een groeiend aantal mannen voor operaties met hoogtechnologische robots, vooral in het VK, waar chirurgische centra die zich bezighouden met robotprocedures steeds vaker patiënten weglokken uit lokale ziekenhuizen.

Sommige eerdere onderzoeken hebben ook robotchirurgie gekoppeld aan minder bloedverlies en kortere ziekenhuisverblijven dan andere prostaatoperaties, zei Nossiter.

Chirurgische opties omvatten wat bekend staat als kijkoperatie, waarbij een aantal kleine gaatjes in de buik worden gemaakt waardoor de chirurg camera's en instrumenten kan inbrengen. Dit kan worden gedaan met een chirurg die de instrumenten vasthoudt en bestuurt of met een robot die de chirurgische instrumenten bestuurt.

Een andere chirurgische optie is de zogenaamde open operatie, waarbij een grote snee in de buikwand wordt gemaakt.

Na elk van deze chirurgische opties meldde 27 tot 30 procent van de mannen in de studie urine-incontinentie, 12 procent meldde pijnlijk urineren en 11 tot 12 procent meldde darmproblemen.

Ongeveer 21 tot 25 procent van de mannen meldde ook seksuele disfunctie. De mate van seksuele disfunctie die mannen ondervonden die een robotchirurgie hadden ondergaan, was iets lager in vergelijking met de anderen, maar niet genoeg om een ​​klinisch verschil te maken, merken de auteurs op.

De studie was geen gecontroleerd experiment dat was ontworpen om te bewijzen of en hoe het type prostaatoperatie het risico op nawerkingen zou kunnen beïnvloeden. Er werd ook niet gekeken naar hoe goed de verschillende opties werkten bij het belangrijkste doel van chirurgie: kanker genezen.

Toch suggereren de resultaten dat robotchirurgie niet altijd de beste keuze is, zei dr. Sarmad Sadeghi, een onderzoeker aan het Norris Comprehensive Cancer Center van de University of Southern California in Los Angeles.

"Dit artikel illustreert dat ondanks de vele oproepen van robotchirurgie, de resultaten, althans de functionele resultaten die hier worden bekeken, niet significant superieur zijn", zei Sadeghi, die niet bij het onderzoek betrokken was, per e-mail. "Dit roept de vraag op of het nodig is om een ​​complexere en duurdere technologie te gebruiken om deze operaties uit te voeren."

Voor veel mannen, vooral relatief gezonde patiënten met kanker die niet verder dan de prostaat is uitgezaaid, is een operatie misschien helemaal niet nodig, merkte dr. Kalipso Chalkidou op, een onderzoeker aan Imperial College London die niet bij het onderzoek betrokken was.